3-6-2 ویژگی­های تکنیکی:
از مجموعه آزمون­های مهارتی شش ماده ای فدراسیون فوتبال انگلیس[106] جهت ارزیابی ویژگی­های تکنیکی بازیکنان استفاده می­ شود که آزمون دهندگان در موارد دویدن با توپ، چرخیدن با توپ، سرعت، دریبل زدن، سر زدن و شوت زدن ارزیابی می­شوند (5). این آزمون­ها بوسیله پروفسور تیم هولت[107] (1988) اعتبار یابی شده اند (روایی 88% و پایایی 95%). احسانی (1379) در کتاب مینی فوتبال به توضیح کامل این آزمون­ها پرداخته و هنجار آنها را برای سنین 7 تا 16 سال (ویژه بازیکنان انگلیسی) ارائه داده است. همچنین دادکان و دانشجو (2005) هنجار بازیکنان ایرانی را در این آزمون­ها تهیه کرده اند (15). نحوه برگزاری این آزمون­ها به شرح ذیل می­باشد:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

3-6-2-1 دریبل زدن
هدف از این آزمون دریبل کردن توپ با بیشترین سرعت ممکن به سمت علائم و دور شدن از آنها است. محوطه همانطور که در شکل نشان داده شده است با بهره گرفتن از خطوط و علائم علامت گذاری می­ شود. بازیکن با یک پا روی توپ پشت خط شروع می­ایستد. از لحظه ای که بازیکن از خط می­گذرد زمان شروع می­ شود. توپ باید از خط 1 و از مقابل علائم A و C عبور کند. همچنین باید از خط 2 و از مقابل علائم B و D عبور کند. توپ نباید علائم را لمس کند. بازیکن باید: به مقابل علامت­های A، B، C و D دریبل بزند. بعد از رد شدن از خط پایان (فاصله بین علائم E و F) توپ را متوقف کند. آزمون وقتی به پایان می­رسد که بازیکن بعد از گذر از خط پایان با گذاشتن یک پا روی توپ آن را متوقف کند. اگر در مقابل هر کدام از علائم توپ به طور کامل از خط نگذرد یا نتواند توپ را پس از گذر از خط پایان متوقف کند یا بیافتد یا لیز بخورد باید آزمون مجددا انجام شود.
شکل 3-1: نحوه برگزاری آزمون دریبل زدن
3-6-2-2 سر زدن
هدف این آزمون این است که توپ با ضربه سر بازیکن هر چه بیشتر از خط دروازه بگذرد در حالیکه تنها یکبار به زمین می­خورد. همانطور که در شکل نشان داده شده است، زمین بازی با بهره گرفتن از دروازه، خطوط و علائم یا قیف­های تمرینی علامت گذاری می­ شود. اندازه دروازه باید استاندارد باشد (8 یارد). آزمون گیرنده باید در مورد اینکه توپ از خط دروازه گذشته است یا نه قضاوت کند. بازیکن پشت خط C-D می­ایستد. توپ پخش کن پشت خط دروازه با یک توپ می­ایستد و با دو دست توپ را از پائین تا حدود ارتفاع سر بازیکن پرتاب می­ کند طوری که بین خطوط A-B و C-D فرود بیاید.
کیفیت سرویس حیاتی است. اگر سرویس مورد قبول آزمونگر نباشد باید تکرار شود.
شکل 3-2: نحوه برگزاری آزمون سر زدن
3-6-2-3 دویدن با توپ
محوطه همانطور که در شکل 3-3 نشان داده شده است علامت زده می­ شود.
بازیکن آزمون را با عبور از خط A-B به همراه توپ آغاز می­ کند. زمان وقتی که توپ از خط می­گذرد شروع می­ شود. آزمون زمانی به پایان می­رسد که توپ از خط G-H با ارتفاع کمتر از 2 فوت از سطح زمین عبور کند. بازیکن می ­تواند به همراه توپ از خط رد شود یا توپ را پاس دهد. بازیکن نباید تا قبل از اینکه توپ از خط E-F عبور کند آن را پاس دهد.
اگر بازیکن توپ را قبل از خط E-F پاس دهد و توپ را دوباره لمس نکند یا اگر بازیکن نتواند توپ را در ارتفاع مورد نظر از خط پایان رد کند یا اگر بازیکن لیز بخورد یا بیافتد آزمون تکرار می­ شود.
شکل 3-3: نحوه برگزاری آزمون دویدن با توپ
3-6-2-4 شوت زدن
داده ­های ثبت شده نشان داده است که درصد بالایی از شوت­ها به طور مستقیم رو به دروازه انجام نمی شوند بلکه با زاویه نسبت به دروازه زده می­شوند. بنابراین تمرین شوت باید بر زوایا متمرکز شود.
یک دروازه 8 یاردی بدون تور، 2 قیف تمرینی به فاصله 3 یاردی (2 متر و 70 سانتی متر) از دو تیر دروازه و یک قیف تمرینی در مرکز دروازه. دو خط توان در پشت دروازه مشخص می­شوند. خط توان A در فاصله 5 یاردی و خط توان B در فاصله 10 یاردی از دروازه قرار می­گیرند. بازیکن در فاصله 18 یاردی (16.5 متر) از دروازه و موازی با اولین قیف می­ایستد. بازیکن با یک ضربه کوتاه توپ را به داخل محوطه جریمه حرکت می­دهد (تا 3 یارد) و با تماس دوم در حالیکه توپ در حرکت است به سمت دروازه شوت می­ کند.
توپ باید بوسیله عمل شوت رانده شود یعنی با روی پا. هل دادن توپ با بغل پا یا ضربه با نوک پا شوت محسوب نمی شود. در صورت خطا حرکت باید تکرار شود. اگر بازیکن توپ را بیش از 3 یارد به جلو براند حرکت باید تکرار شود. امتیازات بر اساس قدرت و دقت داده می­شوند.

    1. یک امتیاز برای توپی که از بین تیر و قیف کناری رد شود.
    1. سه امتیاز برای توپی که از بین قیف وسطی و تیر دورتر رد شود.
    1. دو امتیاز برای توپی که از بین قیف وسطی و تیر نزدیک رد شود.

شکل 3-4: نحوه برگزاری آزمون شوت زدن
3-6-2-5 سرعت
آزمون سرعت در واقع این کیفیت را اندازه گیری می­ کند که بازیکن چقدر سریع می ­تواند تغییر جهت و سرعت دهد. هدف این آزمون دویدن با حداکثر سرعت ممکن به دور علائم از خط شروع تا خط پایان است. محوطه به طوری که در شکل نشان داده شده است با بهره گرفتن از خطوط و علائم علامتگذاری می­ شود. بازیکن از پشت خط X – Y شروع می­ کند. نیازی به توپ نیست . این آزمون سرعت و جابجایی را می­سنجد. با دستور آماده – حرکت، بازیکن از مسیر قیف­های A، B، C، و D حرکت می­ کند و از خط E-F عبور می­ کند. اگر در طول آزمون بازیکن نتواند از دور هر یک از قیف­ها عبور کند یا بیافتد یا سر بخورد باید دوباره آزمون گرفته شود.
شکل 3-5: نحوه برگزاری آزمون سرعت
3-6-2-6 چرخش
پس از اینکه بازیکن یاد گرفت که با توپ بدود، باید توپ را متوقف کند، شروع به حرکت کند و تغییر جهت دهد. هر چند که فوتبال ورزشی است که باید همیشه به جلو فکر کرد و به جلو حرکت کرد گاهی لازم است که توپ را از یک منطقه پر ازدحام خارج کنیم تا با یک پاس به جلو بازیکن خودی را در موقعیت گلزنی قرار دهیم. بنابراین ضروری است که بازیکن به اندازه کافی بر توپ مسلط باشد تا با توپ بچرخد و تغییر جهت دهد. هدف در این آزمون انجام 9 چرخش با توپ با بیشترین سرعت ممکن با بهره گرفتن از سه روش متفاوت چرخش است. دو خط موازی به فاصله 5 یارد از هم روی زمین رسم می­ شود. سپس روی هر خط دو قیف تمرینی به فاصله 5 یارد قرار داده می­شوند. وقتی بازیکن از خط A می­گذرد آزمونگر زمان را محاسبه می­ کند. بازیکن باید با توپ از خط B و از بین قیف­ها بگذرد و با انجام چرخش به سمت خط A بازگردد. سپس بازیکن با گذر از خط A یک بار دیگر عمل قبلی را با حرکت به سمت خط B و بازگشت انجام می­دهد. در پایان وقتی که بازیکن پس از گذر از خط A پای خود را روی توپ گذاشته و آن را متوقف می­ کند آزمونگر زمان را نگاه می­دارد.
این آزمون با سه روش مختلف چرخش انجام می­ شود. از جمله این روش­ها می­توان روش کشویی[108] ، چرخش با داخل پا، چرخش با خارج پا، چرخش کرایوفی[109]، چرخش از روی توپ[110] و … را نام برد.
شکل 3-6 نحوه برگزاری آزمون چرخیدن
3-6-3 ویژگی­های فیزیولوژیکی:
فوتبال ورزشی پیچیده است که به تکرار فعالیت­های متنوعی در طول بازی مانند دوی سرعت و پرش نیازمند است (53، 113). به همین دلیل، آزمون­های متعددی برای ارزیابی عملکرد جسمانی بازیکنان فوتبال مورد استفاده قرار می­گیرند (47، 48، 65، 131، 149، 152). از بین این آزمون­ها ارزیابی توان بی هوازی و آمادگی هوازی بیشترین رواج را بین مربیان و محققین علوم ورزشی دارند (47، 48، 149، 152). آزمودنی­های این پژوهش پنج آزمون را جهت تشخیص ویژگی­های فیزیولوژیکی انجام دادند: پرش ارتفاع (توان بی هوازی بی اسید لاکتیک)، دوی رفت و برگشت 280 متر (توان بی هوازی با اسید لاکتیک)، دراز و نشست (استقامت عضلات شکم)، دوی سرعت 10 و 40 متر (سرعت) (70). همه شرکت کنندگان قبل از انجام آزمون­ها 10 دقیقه گرم کردن دلخواه داشتند (27).
3-6-3-1 آزمون پرش ارتفاع (توان بی هوازی بدون اسید لاکتیک):
توان عضلانی یک پیش نیاز مهم برای دوهای سرعت است و بنابراین به وفور در تحقیق بر روی فوتبالیست­ها ارزیابی می­ شود (48، 152). به علاوه، در فوتبال لازم است که بازیکنان فعالیت­های مانند حرکت به پهلو، چرخش و پرش را انجام دهند که نیاز به توان عضلانی دارد (50، 68، 149). اجرای پرش عمودی یک اندازه ­گیری سادۀ توان عضلانی اندام تحتانی است (47). ارتباط بین آزمون پرش عمودی و سطح و رتبه بندی رقابتی توسط بسیاری از (اما نه همه) پژوهش­ها حمایت شده است (45، 139). بنابراین در این پژوهش از این آزمون برای سنجش توان بی هوازی بدون اسید لاکتیک استفاده شد. شرح کامل نحوۀ برگزاری این آزمون در ادامه می ­آید.
وسایل مورد نیاز: تخته علامت گذاری شده به سانتی متر و پودر گچ.
روش اجرا: شخص به پهلو در کنار تخته و یا دیواری که علامت گذاری شده است، قرار می­گیرد و دست راست خود را تا حد امکان بالا می ­آورد و تخته یا دیوار را لمس می­ کند (مطابق با تصویر شماره 3-1). محل لمس شده توسط انگشت میانی دست، یادداشت می­ شود. سپس شخص انگشت خود را به پودر گچ آغشته می­ کند و پس از قرار گرفتن کنار تخته یا دیوار، پای نزدیک به دیوار را یک قدم عقب­تر قرار می­دهد. سپس ورزشکار پای عقب را به سرعت کنار پای جلو قرار داده، پرش می­ کند و بالاترین محلی که می ­تواند با انگشت میانی خود روی تخته یا دیوار لمس کند، علامت می­زند. اختلاف ارتفاع دوم و ارتفاع اول، میزان پرش شخص را بر حسب سانتی متر مشخص می­ کند و به عنوان امتیاز آزمون ثبت می­ شود.
تصویر 3-1 وضعیت شروع برای انجام آزمون پرش ارتفاع
3-6-3-2 آزمون دوی رفت و برگشت 300 یارد (توان بی هوازی با اسید لاکتیک):
بازیکنان فوتبال نیاز دارند تا به طور متوالی دوهای کوتاه مدت بیشینه و نزدیک به بیشینه را با دوره­ های ریکاوری مختصر انجام دهند (53). بنابراین توانایی تکرار دوهای چندگانه با سرعت بالا در عملکرد جسمانی فوتبالیست­ها نقش مهمی دارد (50، 129). استفاده از چنین آزمون­هایی (از جمله آزمون دوی رفت و برگشت 300 یارد) موجب حصول اطمینان از پاسخ­های فیزیولوژیکی مشابه با پاسخ­هایی می­ شود که در طی بازی واقعی رخ می­ دهند مانند کاهش PH عضله، ATP، و فعال سازی گلیکولیز بی­هوازی (148، 152، 129). بعلاوه، آزمون­هایی از این قبیل نشان داده شده است که می­توانند بازیکنانی از سطوح رقابتی مختلف را متمایز کنند (152). آزمون مورد استفاده برای سنجش توان بی هوازی با اسید لاکتیک در این پژوهش، آزمون دوی رفت و برگشت 280 متر یا 300 یارد است.
وسایل مورد نیاز: پیست دوومیدانی 200 یا 400 متر، دو عدد مخروط برای گذاشتن علائم، زمان سنج
روش اجرا: ورزشکار از کنار یک مخروط با علامت رو مربی با حداکثر سرعت شروع به حرکت می­ کند. ورزشکار باید 12 بار فاصله بین مخروط­ها را که 25 یارد (8/22 متر) است، بدود. ورزشکار در هر مرحله از رسیدن به مخروط­ها باید آنها را لمس کند. مربی زمان 12 بار دویدن حد فاصل بین مخروط­ها را که مجموعا 300 یارد است، ثبت می­ کند. زمان طی شده توسط ورزشکار در رابطه با پیمودن 300 یارد بر حسب ثانیه و صدم ثانیه محاسبه می­ شود که رکورد ورزشکار به شمار خواهد آمد.
آزمودنی بایستی کفش ورزشی بدون میخ به پا داشته باشد و آزمون روی سطح صاف و بدون مانع برگزار شود (نحوه صحیح شروع آزمون در تصویر 3-2 مشاهده می­ شود).
تصویر 3-2 وضعیت شروع برای اجرای آزمون دوی رفت و برگشت
(محل تمرینات تیم نوجوانان پیروزی، ورزشگاه شیرودی تهران، بهمن 1389)
3-6-3-3 آزمون دراز و نشست (استقامت عضلانی قسمت میانی بدن(:
وسایل مورد نیاز: تشک یا هر سطح نرم مشابه و زمان سنج

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...