ساختار غالب تخمدان ارتباطی معنی­دار با ابتلای به اندومتریت بالینی، آلودگی به باکتری­ ها، قطر گردن رحم، تقارن دو شاخ رحم و وجود لومن آن، تعداد تلقیح و نیاز به درمان مجدد نداشت. گاوهایی که تخمدان آنها ساختار قابل لمسی نداشت وضعیت بدنی به طور معنی­داری کمتر از گاوهایی بود که تخمدان آنها جسم زرد و یا کیست داشت. گاوهای دارای کیست روزهای باز بالاتری از گاوهای دارای جسم زرد داشتند. در گاوهای با ساختار تخمدان متفاوت میانگین تعداد تلقیح تفاوت معناداری نداشت (جدول ۱۴).
۴-۲- معاینه دوم
۴-۲-۱- ابتلای به اندومتریت بالینی
در معاینه دوم (۳۹ تا ۴۹ روز پس از زایش) ۲۰ راس از ۱۲۸ گاو (۱۶ درصد) اندومتریت بالینی را نشان دادند (جدول ۲). ارتباط ابتلای به اندومتریت بالینی با آلودگی کلی باکتریایی و هیچ یک از باکتری­ های T. pyogenesis، F. necrophorum، مورد مشترک این دو و یافته­های باکتری E. coli معنی­دار نبود. بین ابتلای گاوها به اندومتریت و قطر بیشتر گردن رحم (بیشتر از ۵ سانتی­متر)، عدم تقارن شاخ­های رحم، وجود لومن رحم، ساختار تخمدانی و تعداد تلقیح ارتباط معنی­داری وجود نداشت. بین ابتلای گاوها به اندومتریت بالینی و احتیاج به درمان دیگر ارتباط معنی­دار وجود داشت. میانگین وضعیت بدنی و روزهای باز در گاوهای سالم و مبتلا به اندومتریت بالینی تفاوت معنا داری نداشت (هرچند در گاوهای مبتلا روزهای باز بیشتر بود) اما در گاوهای مبتلا به اندومتریت بالینی میانگین درصد نوتروفیل­ها در سلول شناسی گردن رحم به طور معنی­داری بالاتر از گاوهای غیر مبتلا بود (جدول ۳).
۴-۲-۲- باکتری شناسی
در ۶ راس از ۱۲۸ گاو، ۷ مورد آلودگی باکتریایی به روش PCR شناسایی شدند (جدول ۴)، ۴ گاو برای باکتری E. coli مثبت بودند، ۲ گاو برای باکتری T. pyogenes مثبت بودند و ۱ گاو برای باکتری F. necrophorum مثبت بود که آن هم عفونت مشترک با باکتری T. pyogenes داشت و ارتباط آنها معنی­دار بود (جدول ۶).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

آلودگی کلی باکتریایی و آلودگی با هیچ یک از باکتری­ های T. pyogenesis، F. necrophorum، مورد مشترک این دو و یافته­های باکتری E. coli با ابتلای به اندومتریت بالینی ارتباط معنی­دار نداشت. آلودگی کلی باکتریایی نمونه­های رحمی یا هریک از باکتری­ ها به تنهایی ارتباط معنی­داری با روزهای باز، تعداد تلقیح و دریافت درمان مجدد (جدول ۸)، وضعیت بدنی گاو، ساختار تخمدان، افزایش قطر گردن رحم و عدم تقارن دو شاخ رحم نداشتند. آلودگی کلی باکتریایی و یافتن باکتری T. pyogenesis با وجود لومن شاخ رحم ارتباط معنی­دار داشتند اما یافتن باکتری­ های F. necrophorum و E. coli ارتباط معنی­دار با وجود لومن رحم نداشتند. آلودگی کلی باکتری­ ها و یا هریک از باکتری­ ها به تنهایی تغییر معناداری در میانگین وضعیت بدنی و روزهای باز (جدول ۹) ایجاد نکرده بود. در آلودگی کلی باکتری­ ها و نیز آلودگی با T. pyogenesis درصد نوتروفیل­ها در سلول شناسی ترشحات گردن رحم بیشتر بود (جدول ۱۰).
در هیچ یک از نمونه­ها، باکتری P. melaninogenicus شناسایی نشد.
۴-۲-۳- شاخص ­ها و عوامل تولید مثلی
بین قطر گردن رحم با ابتلای به اندومتریت بالینی، تعداد کلی یافته­های باکتریایی و هیچ یک از باکتری­ های T. pyogenesis، F. necrophorum، مورد مشترک این دو و یافته­های باکتری E. coli به صورت ارتباط معنی­داری نبود. در گروهی که قطر گردن رحم با اندازه بیش از ۵ سانتی­متر داشتند، عدم تقارن شاخ­ها و وجود لومن رحم به طور معنی­داری بیشتر بود. قطر گردن رحم با ساختار تخمدان و احتیاج به درمان مجدد ارتباط معنی­داری نداشت. قطر کمتر گردن رحم با تعداد تلقیح کمتر همراه بود. میانگین وضعیت بدنی، درصد نوتروفیل­ها در سلول شناسی گردن رحم و روزهای باز با قطر گردن رحم در ارتباط نبود هر چند گروه با قطر بیش از ۵ سانتی­متر روزهای باز بالاتری داشتند (جدول ۱۱).
بین عدم تقارن دو شاخ رحم با ابتلای به اندومتریت بالینی، تعداد کلی یافته­های باکتریایی و هیچ یک از باکتری­ های T. pyogenesis، F. necrophorum، باکتری E. coli، ساختار تخمدان، دریافت درمان مجدد و تعداد تلقیح ارتباط معنی­داری وجود نداشت. عدم تقارن دو شاخ رحم با قطر بیشتر گردن رحم و وجود لومن رحم ارتباط داشت. میانگین وضعیت بدنی، روزهای باز و درصد نوتروفیل­ها در سلول شناسی گردن رحم در دو گروه با شاخ رحم متقارن و نامتقارن متفاوت نبود (جدول ۱۲).
بین وجود لومن رحم و اندومتریت بالینی ارتباط معنی­داری نبود. ارتباط بین وجود لومن رحم با آلودگی کلی باکتریایی در نمونه­های رحمی و با یافتن باکتری­ T. pyogenesis ارتباط معنی­دار بود اما با یافتن باکتری­ های F. necrophorum و E. coli ارتباط نداشت. بین وجود لومن رحم با قطر بیشتر شاخ رحم و عدم تقارن دو شاخ آن ارتباط معنی­دار بود. وجود لومن رحم با ساختارهای تخمدان، نیاز به درمان مجدد و تعداد تلقیح ارتباط معنی­داری نداشت. میانگین وضعیت بدنی، روزهای باز و درصد نوتروفیل­ها در سلول شناسی گردن رحم در دو گروه دارای لومن و بدون لومن تفاوت معناداری نداشتند (جدول ۱۳).
میانگین وضعیت بدنی در گاوهای مبتلا به اندومتریت بالینی، گاوهای آلوده به باکتری به صورت کلی، یا هر یک از باکتری­ های T. pyogenesis، F. necrophorum و E. coli، با قطر گردن رحم، تقارن دو شاخ رحم و وجود لومن آن، تعداد تلقیح و نیاز به درمان مجدد تفاوت معنی­دار نداشت. تنها در گروهی که تخمدان آنها هیچ ساختار قابل لمسی نداشت میانگین وضعیت بدنی به طور معنی­داری کمتر از گروهی بود که تخمدان آنها جسم زرد یا کیست داشت (جدول ۱۴).
ساختار غالب تخمدان ارتباطی معنی­دار با ابتلای به اندومتریت بالینی، آلودگی به باکتری­ ها، قطر گردن رحم، تقارن دو شاخ رحم و وجود لومن آن و تعداد تلقیح نداشت. گروهی که تخمدان بدون ساختار خاصی داشتند به طور معنی­داری نیاز به درمان بیشتر داشتند. گاوهایی که تخمدان آنها ساختار قابل لمسی نداشت وضعیت بدنی به طور معنی­داری کمتر از گاوهایی بود که تخمدان آنها جسم زرد و یا کیست داشت. در گاوهای با ساختار تخمدان متفاوت میانگین روزهای باز و تعداد تلقیح تفاوت معناداری نداشت (جدول ۱۴).
۴-۳- مقایسه نخستین و دومین معاینه
شیوع اندومتریت بالینی در اولین معاینه بیشتر از دومین معاینه بود (%۵/۳۵ در مقابل %۱۶). درجه ترشحات مهبلی در اولین معاینه با دومین معاینه ارتباطی نداشت (P > 0.05).
آلودگی کلی باکتری­ ها در نخستین و دومین معاینه تفاوت معنی­داری نداشت (P ≥ ۰.۰۵) اما آلودگی رحم به باکتری­ های T. pyogenes و F. necrophorum در نخستین معاینه به طور معنی­داری بالاتر از دومین معاینه بود (P < 0.05). تفاوت معنی­داری بین نوبت نمونه گیری و شناسایی باکتری E. coli نبود (P > 0.05).
مدل نهایی رگرسیون لجستیک مشخص کرد که تنها متغیر تعداد شکم زایش، در معاینه نخست به طور معنی­داری بر روی شیوع اندومتریت بالینی اثر گذاشته بود:. همچنین باکتری T. pyogenes در نخستین معاینه نزدیک به معنی­داری بود (جدول ۱۶). در نخستین معاینه تلیسه­ها نسبت به شکم دوم­ها، ۰۲/۴ برابر بیشتر در خطر اندومتریت بالینی بودند. بین شکم زایش و حضور باکتری هیچ اثر متقابل معنی­داری نبود.

تصویر ۱. محصولات PCR استاندارد DNA ژنومی ترشحات رحمی.
A: E. coli (bp 340)؛ B: T. pyogenes (bp 270)؛ C: F. necrophorum (bp 402)؛ D: P. melaninogenicus (bp 389)؛ M: نشانگر وزن مولکولی، C+: کنترل مثبت، C-: کنترل منفی، ستون­های ۱ تا ۴: نمونه­های ترشحات رحمی. قطعات DNA روی ژل ۱ درصد آگاروز با رنگ اتیدیوم بروماید آشکار شدند.

تصویر ۲. محصولات واکنش زنجیره­ای استاندارد و چندتایی DNA ژنومی ترشحات رحمی برای باکتری­ های E. coli، T. pyogenes، F. necrophorum و P. melaninogenicus.
M: نشانگر وزن مولکولی؛ ستون ۱: واکنش زنجیره­ای چندتایی F. necrophorum (bp 402)، E. coli (bp 340) و T. pyogenes (bp 270)؛ ستون ۲: واکنش زنجیره­ای چندتایی F. necrophorum
(bp 402) و T. pyogenes (bp 270)؛ ستون ۳: واکنش زنجیره­ای چندتایی E. coli (bp 340) و T. pyogenes (bp 270)؛ ستون ۴: F. necrophorum (bp 402)؛ ستون ۵: P. melaninogenicus (bp 389)؛ ستون ۶: E. coli (bp 340)؛ ستون ۷: T. pyogenes (bp 270). قطعات DNA روی ژل ۵/۱ درصد آگاروز با رنگ اتیدیوم بروماید آشکار شدند.

جدول ۲. تعداد موارد سالم و مبتلا به اندومتریت بالینی در معاینه اول و دوم

سالم

مبتلا

مجموع

معاینه اول

(%۵/۶۴) ۱۱۱

(%۵/۳۵) ۶۱

۱۷۲

معاینه دوم

(%۸۴) ۱۰۸

(%۱۶) ۲۰

۱۲۸

مجموع

(%۷۳) ۲۱۹